รีวิวซีรีส์ Rugal (2020)

Rugal ตำรวจกล คนเหนือมนุษย์ ซีรีส์เกาหลี Netflix แนวแอ็กชั่นไซไฟล้ำๆ เรื่องของทีมตำรวจมนุษย์ดัดแปลงใส่อวัยวะจักรกลสุดล้ำเข้าไปในตัวจนมีพลังเหนือมนุษย์ เพื่อตามล่าล้างบางองค์กรอาชกรรมใหญ่ระดับประเทศ รีวิวซีรี่ย์เกาหลี

ซีรีส์เกาหลีแนวแอ็กชั่นไซไฟที่ไม่ค่อยมีมาบ่อยนัก เรื่องราวของ “คังคีบอม” (Choi Jin-hyuk จาก Tunnel )คือตํารวจสายสืบชั้นยอดที่ถูกป้ายสีว่าฆาตรกรรมภรรยาของตน อีกทั้งยังโดนควักดวงตาไป โดยทั้งหมดเป็นฝีมือขององค์กรก่อการร้ายขนาดใหญ่ “อาร์โกส” ที่กุมอำนาจเส้นสายเครืออิทธิพลในเกาหลีไว้แทบทั้งหมด ในขณะที่เขาคิดว่าตัวเองสูญเสียทุกอย่างและต้องติดคุก เขากลับได้รับความช่วยเหลือจากบุคคลลึกลับให้ออกจากคุกได้ พร้อมกับผ่าตัดมอบดวงตาจักรกลอัจฉริยะสุดล้ำให้ โดยแลกเปลี่ยนกับการมาร่วมทีมหน่วยงานลับ “รูกัล” ที่นำโดยอธิบดีสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ซึ่งรวบรวมตำรวจยอดฝีมือที่สูญเสียอวัยวะในร่างกายมาผ่าตัดดัดแปลงใส่จักรกลเข้าไป โดยมีเป้าหมายโค่นล้มอาร์โกสให้ได้

ตัวเรื่องแม้จะมีความล้ำมาก เรียกว่าเกินอนาคตกันใกล้นี้เลยด้วยซ้ำกับอวัยวะเทียมเหนือมนุษย์ที่ทีมพระเอกผ่าตัดเปลี่ยนไว้ในร่างกายทุกคน แต่ว่าโลกของเรื่องนี้กลับอยู่ในยุคปัจจุบัน ยังใช้มือถือซัมซุงกาแลกซี่กันปกติอยู่เลย อาจจะเพราะว่าเรื่องนี้ทำมาจากการ์ตูนในเว็บตูนด้วย ทำให้ตัวเรื่องออกแนวเหมือนการ์ตูนมาก แล้วก็เหมือนซีรีส์ไอ้มดแดงของญี่ปุ่นหยั่งกะลอกกันมา ตั้งแต่มีองค์กรร้ายลึกลับใหญ่โต ตามล่าคนคนปกติ จากนั้นพระเอกก็สูญเสียจนได้รับการช่วยเหลือจากองค์ลึกลับเหมือนกัน นำมาผ่าตัดแปลงร่างให้เหนือมนุษย์กลับไปล้างแค้น แค่ยังไม่มีสัตว์ประหลาดออกมาในตอนนี้เท่านั้น แต่เรื่องก็ปูมาแพลมๆ แล้วว่าฝ่ายตัวร้ายก็มีเทคโนโลยีจักรกลฝังชิพควบคุมอะไรต่างๆ นาๆ ไว้ในคนฝ่ายตนเองเหมือนกัน ซึ่งการที่ไปเหมือนไอ้มดแดงของญี่ปุ่นนี่ก็ไม่ใช่ความผิดอะไรหรอกครับ เพราะเรื่องแนวนี้มันก็คือต้นแบบ Super Hero ของทางเอเชียดีๆ นี่เอง คนดูพร้อมจะสนุกได้ถ้าเรื่องมันดี สมเหตุผลในแบบโครงเรื่องแนวๆ Super hero นี้ แต่เรื่องนี้กลับสอบตก มีความไม่เมคเซนส์แทบทุกจุดตลอดเวลาที่เดินเรื่องตั้งแต่ 2 ตอนแรก

ความไม่เมคเซนส์ในเรื่องนี้ถ้าสาธยายคงยาวเหยียดแน่ๆ จึงขอยกตัวอย่างพอคร่าวๆ ให้ได้เห็นภาพกันก่อน เริ่มตั้งแต่ พระเอกของเราที่อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ เมียตายติดคุกแค้นสุดๆ แต่พอมีใครก็ไม่รู้มาสอนนั่นนี่ในคุกกลับสนุกยิ้มเหมือนเด็กได้เล่นเกม ที่แค้นมานี่เหมือนลืมไปง่ายๆ แต่สักพักก็มาแค้นสุดๆ อีก จนไม่รู้ว่าตกลงนี่แค้นตามบทบอกให้แค้นเป็นจังหวะแค่นั้นใช่มั้ย แล้วการที่พระเอกแหกคุกก็เป็นอะไรที่งี่เง่ามากๆ ว่านักโทษคดีแรงขนาดนี้ ขอไปห้องน้ำผู้คุมไขกุญแจโซที่คล้องขาไว้ให้เดินไปเข้าห้องน้ำเองหน้าตาเฉย แถมไม่มีแม้แต่การตามไปคุมอะไร จนพระเอกวิ่งหนีไปไกล จู่ๆ ก็ตัดมาให้ผู้คุมนึกได้วิ่งตามหา พร้อมกับ สบถ บัดซบ! ซึ่งคนดูก็คงคิดเหมือนกันว่าผู้คุมอะไรมันจะโง่ปานนี้ บัดซบมากๆ

เทคโนโลยีในเรื่องก็มาง่ายๆ คือมีปูไว้ว่าหมอในโรงพยาบาลวิจัยกันมานานหลายเวอร์ชั่น แต่โอโห้ นี่มันเทคโนโลยีระดับต่างดาวแล้วครับ ดวงตาของพระเอกที่มองเห็นวิเคราะห์ข้อมูลยังไม่เท่าไหร่ แต่อย่างหัวหน้าพระเอกนี่แขนกลพลังช้างสาร แล้วมีเนื้อเทียมหุ้มไว้เหมือนคนเหล็กอีกต่างหาก หรือแม้แต่ความมั่วๆ ของเทคโนโลยีอย่างการถ่ายทอดภาพจากที่ไกลๆ ซึ่งก็ไม่รู้องค์กรพระเอกใช้อะไร มองเห็นเหมือนมีตาทิพย์ไปหมดทุกที่ แถมนึกจะใส่อะไรก็ใส่มางงๆ อย่างโดรนบินไปติดต้นไม้ที่นึง แต่ถ่ายภาพเหตุการณ์ไกลออกไปไม่รู้กี่กิโลได้ อธิบดีกรมตำรวจก็ไม่รู้เอางบจากไหนมาทำฐานลับใหญ่โตแบบนี้ แล้ววันๆ ไม่ทำงานทำการปกติเลยหรือไงมาเฝ้าแต่ฐาน คือคนสร้างเรื่องนี้ละทิ้งเหตุผลอะไรไปหมดแล้วจริงๆ ครับ เหมือนจะบอกว่าเรื่องมันโม้แล้ว คนดูจะมาหาเหตุผลประกอบทำไมอีกประมาณนั้น แต่ความสมเหตุผลกับเรื่องโม้แต่งแล้วเป็นยังไงก็ได้มันคนละเรื่องกัน นิยายไซไฟก็โม้กันทุกเรื่อง แต่ทำยังไงให้คนเชื่อด้วยรายละเอียดที่สมเหตุผลต่างหากคือหัวใจของเรื่องแนวไซไฟแบบนี้

ฝั่งว่าไม่สมเหตุผลแล้ว แต่อาร์โกสก็ไม่แพ้กัน แม้เรื่องวางไว้ว่าพวกนี้ยังเป็นแค่แบบแก๊งอิทธิพลใหญ่ ไม่ได้มีอะไรล้ำๆ ก็เลยใช้พวกไม้บอสบอลเป็นหลัก มีแค่บอสที่มีปืนคนเดียว (ตามที่เห็นตอนนี้) แถมนึกจะยิงลูกน้องก็ยิง ออกแนวโชว์ออฟเป็นการ์ตูนเท่ๆ ว่ายิงลูกน้องเล่นได้ ตัวบอสใหญ่เปิดมาแต่แรกแบบดูหน้าก็รู้เลยว่า “โง่” แล้วบทก็วางไว้ให้ตัวละครนี้โง่ตามนั้นจริงๆ จังๆ จนดูโอเว่อร์มาก อย่างการที่จู่ๆ ก็โกรธขับรถไล่ตามทีมพระเอกคนเดียวไม่บอกใคร ทิ้งให้ลูกน้องเป็นสิบงง แถมจะตามพระเอกไปไหนก็ยังไม่รู้เลยเหมือนขับรถไปเรื่อยๆ แล้วก็โดนหลอกเข้าแผนง่ายๆ ถึงแม้ว่าเรื่องจะวางไว้ว่าตัวร้ายจริงๆ คืออีกคน แต่มันก็ไม่สมเหตุผลด้วยประการทั้งปวงที่บอสใหญ่คนแรกขององค์กรมีนิสัยและความคิดที่เหมือนนักเลงกระจอกข้างถนนแบบนี้

อีกอย่างคือไม่รู้เรื่องนี้ตั้งใจขายหล่อสวยกันมากกว่าบทดีๆ หรือไง เพราะหลายฉากพยายามให้ดูเท่กันตลอดเวลา แถมเดินมากันเป็นทีมเหมือนวงดนตรีไอดอลดาราอะไรแบบนั้นเลย ซึ่งเราเข้าใจนะว่าซีรีส์เกาหลีต้องเน้นหล่อสวยกันจริงๆ แต่ว่ามันก็ไม่ต้องถึงขนาดใส่ฉากพวกนี้อยู่เรื่อย เอะอะเก๊กหล่อ แถมมีตัวละครที่เหมือนเด็กไม่โตในเรื่อง ทั้งๆ ที่ผ่านประสบการเฉียดตาย แล้วก็โตจนทำงานทำการได้แล้วยังติดเล่นเหมือนไม่จริงจังกับอะไร ในขณะที่ปูเรื่องว่าอาร์โกสนี่โหดสัสๆ แต่พอสู้กันจริงๆ เหมือนเตะต่อยกันธรรมดา แถมสตันท์ในเรื่องก็แย่มาก แรกๆ อาจจะดูดี แต่พอเรื่องพยายามโชว์อะไรหลายอย่าง จะมองเห็นเลยว่าไม่ลงทุนสตันท์เล่นจริงๆ จังๆ เลย อย่างฉากที่พระเอกขี่มอเตอร์ไซด์เอียงสไลด์ปาดขาฝูงตัวร้ายให้ล้ม ก็ยังจะซูมภาพเข้าไปให้เห็นว่าล้อรถไม่ได้โดนขา ตัวประกอบกระโดดข้ามหมด แล้วก็ตัดฉากมาอีกทีทำเป้นล้มร้องโอดโอย ซึ่งมันปลอมมาก ไม่ลงทุนกระทั่งฉากเบสิคง่ายๆ แบบนี้

สิ่งที่พอทำให้ทนดูไปเรื่อยๆ ได้ของเรื่องก็มีคือทีมพระเอกหรือตัวร้ายที่สวยหล่อกันหมดจริงๆ (ตัวร้ายนี่สวยระดับนางเอกเลย) ฉากในเรื่องมีความรุนแรงสูง กับการตามดูว่าพวกอุปกรณ์จักรกลในเรื่องจะมีอะไรบ้างเท่านั้น ซึ่งถ้าดูแบบไม่คิดเหตผลอะไรเลย มันก็เหมือนซีรีส์ไอ้มดแดงเวอร์ชั่นเก่าๆ ที่ไม่สมเหตุผล แต่ดูแล้วมีความสนุกอยู่ แต่บอกเลยว่าตัวซีรีส์เรื่องนี้มีปัญหาอย่างแรงไปเรื่อยๆ แน่เพราะโลกเริ่มต้นที่เป็นฐานวางไว้แย่เอาๆ ครับ ซึ่งก็คงต้องรอดูต่อไปว่าจะแย่ลงๆ หรือพอกู้คืนกลับมาได้บ้างแค่ไหน